T.K.

Ciechocinek 1989.07.10

 Motto: - Z potraw ktĂłre się zjada powstają wszystkie choroby ludzkie – Herodot.

 Przyczynowe leczenie cukrzycy.
(Akademia Zdrowia Arkadia. Dyrektor:  lek. med. Jan Kwaśniewski)

 Słowa kluczowe: cukrzyca jest uleczalna.

   W warunkach naturalnych u zwierząt cukrzyca nie występuje. Tylko u człowieka, psĂłw i trzody chlewnej spotyka się cukrzycę.

   Przyczyną naczelną cukrzycy,

 jak i prawie wszystkich innych chorĂłb niszczących gatunek ludzki, jest tak zwany grzech pierworodny, a ściślej wprowadzenie do szerokiego spoĹźycia produktĂłw, bez uĹźycia ognia, dla człowieka niejadalnych. Przy doborze pokarmĂłw człowiek smakiem kierować się nie moĹźe, bowiem obrĂłbka kulinarna, zmieniając smak potraw, pozbawiła człowieka naturalnego instynktu, chroniącego prawie bezbłędnie wszystkie inne gatunki przed spoĹźywaniem szkodliwych pokarmĂłw. Jeśli człowiek chce być zdrowym, mieć zdrową czynność umysłu, umieć odróşniać dobro od zła, przyczynowo usunąć wszystkie choroby i wszystkie inne nieszczęścia trapiące od tysięcy lat zdegenerowany gatunek ludzki, nieszczęścia mające swą przyczynę wyĹźszą w powszechnie patologicznej czynności umysłów ludzkich, przy doborze pokarmĂłw musi kierować się wiedzą.

   Badacze, powszechnie przeceniający znaczenie czynnikĂłw genetycznych, wydają się nie dostrzegać wpływĂłw środowiska na czynność genĂłw. Nie pamiętają o tym, Ĺźe uaktywnienie genu i wytwarzanie określonych enzymĂłw, w określonym czasie jest zaleĹźne od substratĂłw.  Brak substratĂłw uniemoĹźliwia działanie genĂłw. Nadmiar określonych substratĂłw wymusza nadmierną produkcję enzymĂłw.

   Brak węglowodanĂłw w diecie blokuje wytwarzanie insuliny i wielu innych enzymĂłw.

   Nadmiar węglowodanĂłw w diecie, w stosunku do spoĹźytego rĂłwnolegle białka, przy niskiej na ogół wartości biologicznej białek pochodzenia roślinnego jest przyczyną nadmiernego wytwarzania insuliny. Organizm jest wĂłwczas zmuszony do wytwarzania przeciwciał niszczących komĂłrki wytwarzające insulinę, co prowadzi do powstania cukrzycy typu I, insulinozaleĹźnej.

   Cukrzyca typu II spowodowana jest określonym, ale innym składem diety. U tych ludzi głównym ĹşrĂłdłem energii stają się tłuszcze dostarczane w pokarmie, lub (i) wytwarzane z węglowodanĂłw. Gdy organizm nie potrafi w określonym przypadku przetworzyć dostarczonych węglowodanĂłw na tłuszcze i cholesterol, nie przetworzone węglowodany stają się niepotrzebnym, szkodliwym balastem, wzrasta ich poziom we krwi, są wydalane z moczem. Organizm otrzymujący w poĹźywieniu tłuszcze i węglowodany w określonych proporcjach, zawsze spali tłuszcze, a węglowodany musi przetworzyć, bądĹş wydalić z moczem. Ĺťaden kierowca dysponując benzyną i węglem z dodatkiem wody nie wyleje benzyny, nie będzie stosował jako paliwa węgla z wodą. Ĺťaden organizm otrzymujący w poĹźywieniu tłuszcze i węglowodany, nie będzie wydalał tłuszczĂłw, zawsze będzie usuwał paliwo gorsze. Ĺťadne zwierzę, Ĺźaden człowiek nie choruje na tłuszczycę; wielu ludzi choruje na cukrzycę.

   Podawana u chorych na cukrzycę insulina, czy doustne leki wymuszające wytwarzanie insuliny przez organizm, zmniejszają objawy choroby, ale jej nie leczą. PoniewaĹź insulina, zwłaszcza u chorych na cukrzycę typu II, znacznie bardziej pobudza cykl pentozowy przemiany glukozy, zmusza organizm w ten sposĂłb do nadmiernej syntezy cholesterolu w róşnych tkankach, w tym w komĂłrkach ścian tętnic. „Leczenie” cukrzycy insuliną i doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi zawsze znacznie przyspiesza postępy miaĹźdĹźycy.

Przyczynowe leczenie cukrzycy polega na wprowadzeniu żywienia optymalnego, czyli zabezpieczeniu rzeczywistych potrzeb organizmu ludzkiego. Cukrzyca typu I, insulinozależna, ze względu na trudny dla organizmu okres przejściowy, nie nadaje się do przyczynowego leczenia w warunkach ambulatoryjnych. Do czasu opracowania zasad postępowania w okresie przejściowym, co należałoby możliwie szybko uczynić w warunkach klinicznych, leczenie przyczynowe cukrzycy typu I nie powinno być stosowane ambulatoryjnie.

   Ĺťywienie optymalne polega na utrzymaniu proporcji między białkiem, tłuszczem i węglowodanami jak 1: 3-4 : do 0,6 wyraĹźonych w stosunkach wagowych w diecie dobowej. Stosuje się białko najwyĹźszej wartości biologicznej, tłuszcze głównie pochodzenia zwierzęcego, maksymalnie uwodornione, podawane najlepiej w produktach naturalnych, węglowodany w postaci skrobi. Nie stosuje się ograniczeń kalorycznych, surowce spoĹźywcze maksymalnie się przetwarza w obrĂłbce kulinarnej w myśl zasady znanej juĹź Pliniuszowi – „Korzystniej jest, w jakikolwiek bądĹş sposĂłb, zmniejszać to, co by Ĺźołądek obciążało.” KaĹźda obrĂłbka kulinarna produktĂłw na surowo dla człowieka jadalnych, poprawia wartość tych produktĂłw, jest wstępnym trawieniem poza organizmem, pozwala na oszczędność białka, energii i innych składnikĂłw w organizmie.

Powyższe dotyczy tylko produktów spożywanych przez drapieżniki, w tym produktów możliwych do spożycia przez człowieka s tanie surowym, czyli tylko tych, które służą za pokarm dla zwierząt drapieżnych.

   Z produktĂłw roślinnych człowiek w stanie surowym moĹźe spoĹźywać praktycznie tylko orzechy, słonecznik, migdały, czy pestki dyni, czyli produkty o składzie zbliĹźonym do produktĂłw pochodzenia zwierzęcego, zawierające białko i tłuszcz z przewagą tłuszczu.

   Produkty dla człowieka na surowo niejadalne, są dla niego zawsze niejadalne, niezaleĹźnie od ich przetworzenia. Człowiek spoĹźywający te produkty zdrowym być nie moĹźe , a czynność jego umysłu musi być zawsze patologiczną.

   Przyczynowe leczenie cukrzycy Ĺźywieniem optymalnym trwa od tygodnia do 8 tygodni, w zaleĹźności od wieku chorego, stosowanych dawek lekĂłw i dotychczasowego składu diety.

   Po wprowadzeniu Ĺźywienia optymalnego organizm spala niepotrzebne juĹź enzymy cyklu heksozowego i pentozowego, enzymy służące do syntezy tłuszczĂłw, czy cholesterolu. U człowieka dorosłego ogĂłlna waga tych enzymĂłw (białka) moĹźe wynosić kilka kilogramĂłw. Około połowy tych enzymĂłw w procesie ich spalania moĹźe być przetworzona na glukozę.

Z tej przyczyny, praktyczne wyłączenie węglowodanów z diety przy żywieniu optymalnym nie powoduje natychmiastowego wyleczenia cukrzycy, a wyleczenie następuje wówczas, gdy organizm przestaje wytwarzać glukozę z własnych białek.

W Akademii Zdrowia Arkadia przebywało w okresie 2 tygodni 74 chorych na cukrzycę typu II (28-K i 46-M) w wieku od 27 do 81 lat, chorujących na cukrzycę od 1 do 18 lat, średnio 6,2 roku. Średni wiek zachorowania na cukrzycę wynosił 53,5 lat u kobiet i 47,4 lat u mężczyzn.

Wszyscy chorzy na cukrzycę przyjmowali leki: 11 chorych przyjmowało insulinę w dawce od 36 do 60 j. Średnio 48 jednostek.

Pozostali przyjmowali doustne leki przeciwcukrzycowe u dawce od 1 do 7 tabletek, średnio 3,1 tabletki (euclamin, diabetol, phenphormin, inne preparaty).

Wszyscy chorzy otrzymywali standardowe Ĺźywienie optymalne.

Od pierwszego dnia pobytu u 8 chorych prowadzonych na insulinie wprowadzono doustne leki p-cukrzycowe w dawce 50% niższej, niżby to wynikało z dotychczasowych potrzeb, u 3 pozostałych zmniejszono dawkę insuliny o połowę, pod koniec pobytu 2/3 wstępnej dawki.

U 40 chorych, przyjmujących od 1 do 3 tabletek leki odstawiono w pierwszym dniu pobytu, u pozostałych 21 chorych ilość przyjmowanych leków zmniejszono o połowę. W okresie dwóch tygodni pobytu nie zaobserwowano u żadnego chorego objawów świadczących o wzroście poziomu glukozy we krwi. U jednego chorego, po 3 zawałach, w 7 dniu wystąpiły objawy hypoglicemii, które ustąpiły po odstawieniu leków przeciwcukrzycowych.

   W początkowym okresie badano cukier we krwi w 12 dniu pobytu. U 14 chorych poziom cukru we krwi po 12 dniach wynosił średnio 135mg% ( od 70 do 204). U Ĺźadnego z chorych nie stwierdzono wydalania cukru z moczem.

   U następnych chorych poziomu cukru we krwi nie badano wychodząc z załoĹźenia, Ĺźe czasokres pobytu jest zbyt krĂłtki, by moĹźna było uzyskiwać w tym czasie wyleczenie cukrzycy w kaĹźdym przypadku. Z chorymi utrzymywano kontakt. Badali oni poziom cukru we krwi w miejscach zamieszkania, średnio co 10 dni. Po 2 miesiącach od wprowadzenia Ĺźywienia optymalnego byli chorzy mieli poziom cukru w normie i nie uĹźywali lekĂłw przeciwcukrzycowych. Dalsze stosowanie Ĺźywienia optymalnego jest rĂłwnoznaczne z wyleczeniem cukrzycy w kaĹźdym przypadku. Bardzo niska podaĹź węglowodanĂłw w diecie, przy Ĺźywieniu optymalnym, praktycznie uniemoĹźliwia zachorowanie na cukrzycę.

   Ĺťywienie optymalne jest przyczynowym leczeniem nie tylko w cukrzycy. Po jego wprowadzeniu występuje szybka i radykalna przebudowa organizmu, szybka poprawa sprawności ogĂłlnej , szybka i znaczna poprawa wydolności serca i wieńcowej, szybkie ustępowanie chorĂłb. Występuje szybka, radykalna i korzystna zmiana w czynności umysłu.

   Przykładem kompleksowego, korzystnego wpływu Ĺźywienia optymalnego na organizm ciężko chorego (miaĹźdĹźyca naczyń wieńcowych i tętnic kończyn dolnych, cukrzyca) jest wypowiedĹş chorego:

- Od 15 lat chorowałem na cukrzycę. Od 4 lat byłem na insulinie. W międzyczasie miałem dwa zawały serca, byłem operowany na serce, otrzymałem 4 baypassy.

Po operacji czułem się dobrze, ale musiałem zażywać dużo tabletek. Bez bólu mogłem przejść 100-200 m. A teraz mogę chodzić dwa do pięciu kilometrów i więcej i nie czuję zmęczenia. Po 1 tygodniu stosowania diety optymalnej miałem cukier w normie 70 mg% we krwi, w moczu nic. Odstawiłem insulinę. Po przyjeździe do Akademii Zdrowia odstawiłem wszystkie leki, których do przyjazdu do Ciechocinka używałem 26 tabletek dziennie. Używając tyle tabletek, miałem bóle żołądka. Jak przestałem brać tabletki bóle żołądka ustąpiły. Cukrzycy nie mam, bóle w okolicy serca ustąpiły, bóle palców kończyn dolnych ustąpiły...

J.R.

   Przed kilkoma laty społeczny koszt cukrzycy w Polsce oceniano na 400 miliardĂłw złotych rocznie. Obecnie jest o wiele wyĹźszy. Przyczynowe wyleczenie chorych na cukrzycę w Polsce dodatkowo przyniesie znaczne korzyści materialne.

Za najpilniejsze należy uważać opracowanie zasad postępowania z chorymi na cukrzycę typu I i przyczynowe wyleczenie tych chorych z cukrzycy.

Wnioski:

1. Przyczyną naczelną cukrzycy typu I jest zbyt duża zawartość węglowodanów w diecie w stosunku do podawanego białka, przy niskiej jego wartości biologicznej.
2. Przyczyną naczelną cukrzycy typu II  jest inny skład diety, w ktĂłrej głównym ĹşrĂłdłem energii stają się tłuszcze, a dostarczane rĂłwnocześnie węglowodany przekraczają moĹźliwości organizmu pełnego ich spalenia, czy przetworzenia.
3. Ĺťywienie optymalne jest leczeniem przyczynowym w cukrzycy typu II.
4. Przyczynowe leczenie cukrzycy typu I będzie możliwe po opracowaniu zasad postępowania z tymi chorymi w warunkach przejściowych.
5. Średni wiek zachorowania na cukrzycę u chorych mężczyzn był o ponad 5 lat niższy niż u kobiet.

                                                                            lek. med. Jan Kwaśniewski